Langs de kust tussen Paceco en Marsala, aan de West-kust van Sicilië, liggen witte bergen glinsterend zout te drogen in de zon. Dit zijn de zoutpannen, sinds jaar en dag een bron van inkomsten voor de provincie Trapani, al sinds de tijd van de Feniciërs.
Het constante klimaat, de lage stand van het water, de hoge temperaturen en de wind die het water snel doet verdampen,maken dit gebied ideaal tot het winnen van zout. Zo onstaat een prachtig landschap; een aaneenschakeling van zoutpannen alsof het een enorm dambord is.
Toeristen worden rondgeleid langs de glimmende randen van de zoutpannen. Soms oogverblinden, in verschillende kleurschakeringen van zeegroen tot rozig.
Op de opgeworpen eilandjes staan gerestaureerde windmolens. Ze herinneren aan de tijd dat zij nog het enige instrument waren om het water weg te pompen en het zout te malen.
De zoutpannen vormen een adembenemend panorama, bij voorkeur te bezichtigen bij zonsondergang, wanneer alles rood kleurt.
Het zoutmuseum Museo del sale di Nubia (Trapani)
Deze ligt langs de kustweg SP 21 richting Marsala. Hier beheert het WWF (wereld Natuur Fonds) het natuurreservaat la Riserva Naturale delle Saline di Trapani e Paceco. In één van de 300 jaar oude zouthuisjes is het zoutmuseum gevestigd. Hier worden verschillende fases van zoutbewerking omschreven en zijn oude gebruiksvoorwerpen te bezichtigen. Voorwerpen die over gingen van vader op zoon.
Het zoutmuseum Museo del sale Ettore e Infersa (Marsala)
Langs de hoofdweg SP 21 richting Stagnone, bevinden zich de meest spectaculaire zoutpannen: “Ettore e Infersa”.
De naam is te danken aan deze twee mannen die de meer dan 500 jaar oude molen hebben gerestaureerd en in werking hebben gezet. Ooit was dit een onmisbaar instrument voor het droogleggen en bewerken van het zout.
Reistip: De provincie Trapani op Sicilië is eenvoudig te bereiken via Ryanair vanaf Eindhoven.
See on italie2go.nl
via Tumblr http://italianentertainment.tumblr.com/post/53536729302